🔸 اگر قرار است فرزندان این کشور برای فرداهای این کشور و این دنیا آماده شوند، باید میدان و عرصه‌هایی را تجربه کنند که آنها را آماده و ورزیده کند.
🔸 باید با خلقت پیرامون‌شان انس بگیرند، آنها را از نزدیک ببیند و لمس کنند و تجربه پیدا کنند.
🔸 اما تفاوت اساسی همین‌جا به وجود می‌آید.
برخی خلقت و عرصه‌های واقعی را در کتاب و آزمایشگاه و باغ وحش و اینترنت و رسانه و ... می‌جویند ولی در #مکتب_اسلامی بچه‌ها واقعا وارد این عرصه‌ها می‌شوند و کتاب خلقت را ورق می‌زنند.
🔸 اگر به جای اینکه انسان را در میدان واقعی وارد کنیم، میدان‌ها را به صورت آزمایشگاهی و فانتزی به او نشان بدهیم، به هیچ وجه نباید انتظار داشته باشیم که او در میدان واقعی خوب عمل کند.
🔸 دقت کنید به کتاب‌های درسی‌ای مثل علوم تجربی و تاریخ و جغرافیا و اجتماعی و ... ، آیا هدف، خواندن این کتاب‌هاست؟ یا هدف چیزی دیگر است؟
🔸 اگر با راه‌هایی مطمئمن، ساده‌تر و در زمانی کمتر، به اهداف این کتاب و البته فراتر از آن برسیم، آیا باز هم باید اصرار کنیم که فرزندان‌مان را در قفس کتاب و ... حبس کنیم؟ و به آنها حق ندهیم که خلقت را از نگاه خودش که خلیفه الله(۱) است بنگرد؟ نه فقط از نگاه از پیش تعیین‌شده‌ی کتاب؟
🔺 دقتی لازم است.
(۱) سوره بقره / آیه ۳۰
